Bir şeyler oluyor ülkemizde. Birileri bir şeylerin peşinde
Birliğe beraberliğe en çok ihtiyacımızın olduğu şu günlerde birileri kaşıma yapıyor.
Toplumsal bütünlüğü ayrıştırma çabaları çoklaştı son günlerde.
Biri çıkmış bilmem kaç yıl öncesinin Abdul Hamit Vefası ödemeye kalkışıyor.
Bir diğeri, Anıtkabire çocuk parkı yapıyor.
Bir başkası Atatürk heykeli yerine, çay bardağı heykeli koyuyor.
Sözüm ona güya milli eğitim müdürü olmuş bir yaratık, sokağa çıkan kadını her gördüğü erkekle zina yapmış sayıyor.
Bir başkası Atatürkün Gençliğe Hitabesini ve Onuncu Yıl Marşını yasaklatıyor daha neler neler
Bir ülkenin güvenlik güçleri ülke içinde günlük şehitler vererek terörle boğuşurken, ordusu sınırlar ötesinde savaşırken bu kaşımalar neyin nesi?
Meclis Başkanı Bey(!), Abdul Hamite olan vefa borcunuzu ileriki günlerde ödeyebilirsiniz. Yaşınız müsait. Ama bir vefa borcu ödeyecekseniz, yetim kalan binlerce şehit çocuğu var, dul kalan şehit eşleri, yüreği yanık binlerce şehit anaları babaları var. Önce bunlara olan vefa borçlarınızı ödeyin. Bu vatan uğruna vücudunun çeşitli yerlerini yitirmiş yaşamdan uzak kalmış gazilerimiz var. Onları onurlandıralım vefa borçlarımızla.
Bir Atatürk doladılar dillerine. Bu yeni değil. Cumhuriyetle beraber var. Bunların akıl çukurunda yatan Atatürk değil, Cumhuriyettir. Cumhuriyete doğrudan dil uzatıp el atamıyorlar. Onun istinat duvarı olan Atatürkçülüğe zorlamayı yıllardır hiç akıl gerisi etmemişlerdir.
Bunlara Atatürkü anlatmaya çalışmak zamanı boşuna öldürmek olur. Anlamadıklarından değil, işine gelmediklerinden aymazlığa vuruyorlar.
1959 yılında Denizlinin bir köyünde öğretmendim. Bölgede bir İstiklal Savaşı gazisi vardı. Okulları gezer, öğrencilere o günleri anlatırdı. Bu gaziyi ben de okuluma getirdim. O günleri yaşayan bir ağızdan, öğrencilerime dinlettim.
Çocukların karşısına çıkmadan önce kendisi ile görüştüm, bazı şeyleri çocuklara anlattırmadım.
Bu kısımda Yunan askerinin İzmirden geçip Polatlıya gelene kadar halka yaptıkları vardı.
Yanılmıyorsam bu konuda bir araştırma devletçe yapıldı ve raporunun Genelkurmayda olduğu söylenir.
Atatürkün askeri yüceliğini, devlet adamı özelliğini, özel yeteneklerini, dünya devlet adamları arasındaki yerini bir yana bırakıp, Atatürke hor gözle bakanlara aşağıdaki dörtlüklerle sesleniyorum.
Biri yazmış bu şiiri. İmza yerine de adamın biri demiş.
İşte adamın biri şiirinden iki dörtlük;
Esir iken mümkün müdür ibadet?
Yatıp kalkıp Atatürke dua et
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dinden de soğuyacak bu millet
İşgaldeki hali sakın unutma
Atatürke dil uzatma sebepsiz,
Sen anandan yine doğardın ama
Baban kimdi bilemezdin şerefsiz!
O, bu ülkeyi damarlarındaki asil kanı taşıyanlara emanet etti. Bu kanı taşıyanlar, Milli Mücadelede yunanlara, ingilizlere, fransızlara, italyanlara karşı koymuş, 15 Temmuz gecesi tankların karşısına çıkmıştır. O kanı taşıyanlar bağımsızlığın ne demek olduğunu çok iyi bilenlerdir. Cumhuriyet bağımsızlığın armasıdır.