Dünya ahvalinden haberi yoktur,

Sohbeti din ile aça pezevenk.

Komşusu aç iken kendisi toktur,

Sanki melek olmuş uçar pezevenk.

 

Karanlık işlerde zıplama ister,

Evine granit kaplama ister,

Dünya mektebinden diploma ister,

İnsanlık dersinden kaçar pezevenk.

 

Herkesin kabına çeşmesi akmaz,

Erkek sinekleri hareme sokmaz,

Fakir komşusunun yüzüne bakmaz,

Selamsız, sabahsız geçer pezevenk.

 

Sanırsın Allah'la akde oturmuş,

Cennete giderken macun götürmüş,

Hûriler'i dizip işi bitirmiş,

Şimdi gılmanları seçer pezevenk.

 

Aydınlığa düşman yobazın dölü,

Hû çekerken şişmiş ağzında dili,

Erbâbi, ülkede bunlardan dolu,

Durmadan zehrini saçar pezevenk.

 

Aşık Erbabi