Sevgili Kişisel gelişim Yolcusu,

Zaman zaman hem insanlarla fazla  iletişim içinde olmaz arzumuz, hem çocuklarımızın eğitimi ile yakından ilgilenme ve onların öğretmenleri ile daha sıkı iletişim içinde olma arzumuzdan dolayı , gerek okullarda , gerekse dershanelerde yeni yeni öğretmenlerle tanışmaktayım. Bu tanışmalar bana ilk başta heyecan verse de, zamanla oradaki öğretmenleri iyi tanıdıkça hayal kırıklıklarına uğramaktayım.

Değerli gelişim sever dostum,

Bir dershanede Şaban Hoca ile tanışmıştım. Bana “ Ben öğretmenliğin ne demek olduğunu dershanede öğrendim” demişti.  Gerçekten de öğrencilerini seven ve kendine olan saygısı da, öğrencilerine olan saygısı da,  kendi çocuğuna olan saygısı da çoktu. Şaban Hoca’nın tek eksiğinin gelişmiş insanlarla öğrencilerini tanıştırmak gibi bir heyecanının olmadığını görmek ve üzülmek oldu. Halbuki gelişimi önemseyen insan tanıştığı ve gelişime önem veren insanlarla da tanıştığı zaman hemen onlarla öğrencilerini tanıştırmak için zemin hazırlaması gerekir. Çünkü gelişime gerçekten inanan insan, çevresinin de, öğrencilerinin de gelişimine çaba harcayarak, onların gelişimine ön ayak olacak olanlar ile öğrencilerini tanıştırmaya bakar.

Gelişim seven dostum,

Bu zaaf zadece Şaban Hocada yoktu zaten. Profesör ünvanlı çok insanın da öğrencileri ile gelişmiş, etkili konuşan, engellere rağmen başarılı olmuş dostları ile öğrencilerini tanıştırmak için çaba harcamadıklarına üzülerek şahit oldum. Bunu ülkemizde  “gelişmiş insanlarla gelişmek isteyen genç insanları tanıştırmak kaynaştırmak alışkanlığımızın olmaması”na bağladım. Halbuki gelişmiş toplumlarda tanıştırma ve kaynaştırma çok ileri safhadadır.

Değerli gelişim dostu,

Gene bir dershane ziyaretimde, tanıştığım ve Anadolu liselerinde 35 yıl öğretmenlik ve idarecilik yapmış, ortak arkadaşlarımızın da olduğunu öğrendiğim Salih Hoca ile tanışmıştık. Salih Hocaya “ Kişisel gelişim Dergileri” hediye ettim. Hoca çok şaşırdı ve “ Bu dergiler, çok ilgimi çekti, keşke sizinle daha önce tanışsaydık” dedi.  Ortak arkadaşlarımız olmasına rağmen, uzaktan da akraba çıkmamıza rağmen on yıllarca nasıl tanışamamış olduğumuza ikimizde hayret ettik. Ben sonrasında anladım ki, gelişimin önemini anlamayan, geleneklerinde gelişmiş insanlarla gelişmeye açık insanları tanıştırma olmayan insanlar, insanları tanıştırmaktan, kaynaştırmaktan belki de tanışmanın önemini bilmeyerek kaçınmaktalar. Belki de bunun önemini kavrayan sadece bir arkadaşımız bizi seneler önce tanıştırsa belki de Salih Hoca beni okuluna konferanslara davet edecek, ben de  orada hem gelişime açık olan öğrenciler ve öğretmenlerle tanışarak, kaynaşarak  bir çok dostluklar edinecektim.

Gelişimi seven dostum,

İşte sen bu mektubumu okuduğun zaman insanları tanıştırmak, kaynaştırmak  konusunda  atak, cesaretli ve girişken olmaya bakarsın artık.

Gelişimci dostum,

Bu tanışmamıza rağmen tam bir sene sık sık Salih Hoca ile Şaban Hocayı ziyaret etmeme rağmen bir gün olsun” Gelişmiş dostum, sen bu kadar gelişmiş ve çocuklarını geliştirmişsin, biz bugüne kadar  seni tanıyamamış olmanın  üzüntüsünü yaşadık, gel bugün bizim öğrencilere bir konuşma yap” dediklerine şahit olamadım ne yazık ki. Gene “ Gelişimi seven dostum,  bugün gel, senden faydalanabilecek, gelişimi seven öğrencim ile seni tanıştırayım, hep beraber yemek yiyelim veya çay içelim, onların da bilincinin  gelişmesine katkı sağla” dediklerine şahit olmadım. Bunun sebebi de bu gibi alışkanlıkların toplumumuzda yaygın olmamasına bağladım. Toplumumuz Kişisel Gelişimi önemsese ya da Salih ve Şaban Hocalar yöneticilerinden destek görseler belki de bunu yaparlardı.

Gelişimi seven dostum,

Bunlara rağmen, emekli olmalarına rağmen, emekli olduktan sonra bir kenara çekilmeyerek, genç öğretmenlerle rekabet ederek, öğrencilerine faydalı olmaya çalışan bu hocaları takdir ettim. Bu hocalar ile tanışmamıza da zaten oğlumun o dershaneye gitmesi vesile olmuştu. Ben oğlumun da gelişimini önemsemeseydim ve dershaneye gitmeseydim belki de bu tanışma ve kaynaşmalar olmazdı. Bu yüzden beni gelişime açık insanlarla tanıştıran dostlarıma ve aile fertlerime bir başka sevgi ve saygı duyarım.

Gelişimi önemseyen dostum,

Bu açıdan baktığımız aman kişisel gelişlimin ve kişisel geliştirmenin bir ömür boyu olmasının faydasına olan inancım daha da arttı.”Beşikten mezara kadar ilim öğreniniz” diyen  bir dinin mensubu olarak, sadece öğrenmek değil, öğrenmenin ve insanları geliştirmenin, öğrenmek kadar öğretmenin de faziletine inanmaya başladım.

Değerli gelişim dostu,

Hayatta insan ararsa kendilerine yol gösterecek olan insanları mutlaka bulacaklardır. Ama bizler aramayı sevmediğimiz gibi, ayağımıza kadar gelen fırsatları da tepmekte ve bu fırsatların fırsat olduklarını bile bilemeden hayatımızı sıkıntı, asık suratlılık ve bıkkınlıkla devam ettirmekteyiz. Halbuki insan biraz gayretle gelişimi önemseyen ve öğreten insanlarla haşır neşir olarak , onlarla önyargısız sohbet ederek  bu sıkıntılarını aşabilir. Tabii ki isterse. İsterse insan kendisini yeni baştan bir insan bile yapabilir? Hayatta bu örneklere az da olsa rastlamıyor muyuz?

Gelişimi önemseyen değerli insan,

İnsan sadece bu günü yaşamaz. Her insan gibi geçmiş anne ve babası gibi, gelecek çocukları arasında bir elçidir. Bu elçiliği en iyi şekilde yapmak lazım. Anne ve babamızın iyi ve güzel özelliklerini de, onların gelişimine engel olan ve bizlerin gelişimine de engel olan özelliklerini de tespit ederek çocuklarımıza anlatmamız ve onları gelecekte yaşayacak dünyalarına en az hata ile  yollamalıyız. Ne yazık ki çok insan anne ve babasından çocuklarına ya çok az bahseder ya da hiç bahsetmez. Bu yüzden dedelerini hiç tanımadan dünyaya gelen insanlara biraz acırım. Ne kendileri dedelerinin tecrübelerinden faydalanmışlardır, ne de anne ve babaları zahmete katlanarak anlatmıştır onlara. Bu fırsatı ele geçirseler dede ve ninelerinden kim bilir nasıl faydalanırlardı?

Gelişimi önemseyen şanslı dostum,

Şaban ve Salih Hoca belki de gelişimin önemini geç anladılar ama ne kadar geç anlasalar da öğrencilerinin erken anlamaları için çaba harcayarak, öğrencilerini ve çocuklarını gelişmiş insanlarla tanıştırarak onların gelişim ile erken tanışmış olmasının sevkini de yaşayabilirlerdi. Sanırım dershane ortamında bu imkanı bulamadılar ve bunu yapmadıkları içinde içlerinde burukluk kalmıştır büyük ihtimalle.

Gelişimi önemseyen dostum,

“Ömür boyu kişisel gelişim” burada sadece kendimizi değil, çocuklarımız, öğrencilerimiz ve  bizi değerli bularak, bize değer vererek  yanımıza  gelen insanları da kapsarsa hayatın güzelliklerinin farkına varmanın sevincini hep yaşarız. Ben senle tanışıp, seni de geliştirecek insanlarla tanıştırsam, bu halka da genişlese hayat  “gelişim hayatı” olmaz mı?

Gelişimin güzel yolcusu,

Gelişimin güzel yönlerini gören insanlar, mutlaka bu gelişimin tadına vardıktan sonra , hakiki manada sevdikleri insanlara da bunun önemini anlatır ve gelişime ihtiyacı olan öğrencilerine de anlatırlar, onlarla gelişimin önemini anlatan insanları tanıştırırlar.” Ben gelişimin önemini biliyorum ama bunu başkalarına anlatamıyorum, onlarla gelişimi anlatanlarla tanıştırmak zor” diyenler  gelişimi sevdiklerinde samimi değillerdir mutlaka.

Gelişimi önemsemek, gelişmeye her geçen gün daha zevkle gitmekle olur. Sevdiklerimizi de buna dahil etmekle gelişim ve mutluluk zirveye ulaşır. Sen eğer gerçek dost isen kaynaştırarak geliştirme kültürünü yaymaya çaba harcarsın.

Muhabbetle seni kucaklamaktayım.