Sevgileri yol eyledim/ Gönlü gönlüme bağladım/ Sana can dostumsun dedim/ Postacı Ali Koç dostum var.- Uzundur incecik boyu/ Gülen yüze doyulur mu?/ Süleyman’ın içi dolu/ Şair Ali Koç dostum var.
Tek katlı bahçeli kerpiç evler arasından bir bebek sesi gelir. Bir çığlıktır ki incecikten kulakları yırtar. 08-08-1966, Tokat Pazar Üzümören beldesinde bebek çığlık atarken, yakınları gülücükler atıyorlardı. Hafız Hüseyin, bir oğlumuz oldu! Diye bağırıyordu. Hatice anne çektiği tüm acıları unutur. Hatice yavrusuna sarılır, yavru yaşamak için anne memesine sarılır. Yaşama tutunmak için sevgi ile beslenmek şarttır. Adını, dört halifeden biri olan Hz. Ali’nin adı olsun dediler. Ali koydular.
“OLMAZ; Sevmeyi bilmezin kalem neyine/ Arı olmuş dilden ona bal olmaz / Koparıp gülleri versen eline,/ Yaprağını yolar, ona dal olmaz. - Baharı yazı görür gözleri / Harap eder, bilmez gönül cevheri, / Hayat yaşamaya olsa serveti / Harcar dirhem, dirhem ona mal olmaz.- Sevda otağını kursam bağrına / Merhem olsa çalmaz acı ağrına/ Yaylası kayalık, karlı dağına / Ferhat bir yol açsa ona yol olmaz. Ali Koç 21- 03- 2017”
Üzümören beldesinin toprağı bereketli, insanları çalışkan, üretken. Anadolu insanının özelliklerinin tamamını genlerinde taşır. Gönlüde, sofrası da kapısı da dostta, misafire acıktır. Üzümören sırtını dayamış yüce dağa, ayakları altına serilmiş Gaz Gölü… Adını ürettiği üzümlerden almış. Üzümü, pekmezi, şarabı, sirkesi meşhurdur. Ovasında balını arıdan, kaymağını, sütünü, yoğurdunu ineğinden, davarından; meyve ve sebzesini verimli toprağından alır. İklimi uygun çalışırsan yılda üç ürün alırsın. Toprak ana cömerttir hiçbir hizmeti geri çevirmez.
Ali Koç İlkokulu, ortaokulunu Üzümören de bitirir. Ali zayıf çelimsiz bir çocuktur. Çiftçilik yapmada gözü de yoktur. Dikkatli, çalışkan, merhametli, yardımseverdir. Yazları tarım işlerinde, inekler otlatmada, bağda bahçede ailesine yardım eder. Babası Hafız Hüseyin okuma sevdalısı bir insan olduğundan oğlu Ali’yi Turhal Ticaret Lisesinde okutur. Ali de aileden aldığı okuma sevdasıyla okulunu bitirir. Bebeklikte attığı çığlığı genç olunca atamaz. Ama atmanın bir yolunu bulmuştur. Kelimeleri cümleye dönüştürüp şiirler yazmaya başlar. Sevincini, öfkesini, derdini, duygu ve düşüncelerini şiirlerle aktarmaya çalışır.
“Deli: Bulut bende yağmur bende / Bir deli rüzgârım, deli. / Nem varsa alırım sende / Bir deli rüzgârım, deli. - Hem sever, hem tozarım / Her bir yanında gezerim / Hırcın sevda ile eserim / Ben deli rüzgârım, deli.- Dağına çoban olurum / Zülfüne sam yel olurum / Hem serin, soğuk olurum / Ben deli rüzgârım, deli.- Bağrıma dalga acarım / Bazen kuş olur uçarım / Aslımdır keskin bıçağım / Ben deli rüzgârım, deli.- Yüzüne tel indiririm , / Uykuda düş giydiririm / Korkuturum, Sindiririm / Ben deli rüzgârım, deli. Ali Koç 05-01-2016 “
İnsan yaşamında sevgi ve beslenme çok önemlidir. İnce uzun Ali Koç Okulu bitirince iş arar. Uygun iş olarak da vekil öğretmen olarak; Turhal’a bağlı Çivril, Kuytu, Üç yol( biçin) köylerinde vekil öğretmenlik yapar. 1990 yılında Sâriye ile evlenir. Geçim zor, bir boğaz, ikiye çıkar para yetmez. Vekil öğretmenlik karın doyurmaz. Postacı olarak katıldığı imtihanları 1991 yılında kazanarak göreve başlar. İstanbul, Tokat, Ankara da görev yapar. Üç oğlu bir kızı olur. Edebiyata düşkün olan Ali Koç iyi bir gözlemcidir. Eline kurşun kalem, kuru boya kalemi ile Üzümören’in hatasız kuş bakışı resmini hayalinden çizer. Beldenin cadde, sokak, bahçe ve bağlarını metreler uzunluğunda ki kâğıda çizer. Böylece gizli ressamlık sanatına ortaya çıkmış olur. Eski köy dam evlerini, çalışan kadın, erkek resimleri, döven süren, soku taşında, el değirmeni ile bulgur çeken insanların resimlerini usta ressam gibi yapan insandır.
Ali Koç’un çizdiği büyük kroki resim Ankara Atatürk Kültür Merkezinde seğrilendi. Ankara da polis olan köylüsü ; “resimde hata buldum ‘ bizim eski evin tuvaletin penceresi yok’ der.” Ali, “ bak kardeşim sizin evde oturan yok. Kullanılmayan evin tuvalet penceresini örmüşler.” Polis arkadaşı köyü arar sorar ki gerçekten tuvaletin penceresini örmüşler. Ali pencerenin kapandığını kafadan atar ama gerçekten kapatmışlardır. Ali Koç’un el çizimi resmini görmek isteyenler; https://images.app.goo.gl/D114vLXMeWgWMNxdA dan görebilirsiniz.
Ali Koç Ankara da posta dağıtıcılığı yaparken yazdığı şiirlerle (boşanma aşamasında olan çiftleri birleştiren postacı) diye ulusal gazetelere manşet olmuş. Ali Koç’un yazdığı kitaplar; Gönül Bahçenin Gülleri, Dilek Taşım, Gönül Yarası, Nübüvvet Yolculuğu ve Peygamberlerin hayatı. Basıma hazır kitabı, Yafesoğlu. ( Türk ara ve kendini bul.)
Bir şairin şiirinden bahsettim. Ali Koç beni tanıyan, bilen yıllardır arkadaşlık ve dostluk yaptık. Beni öven şiirinde şöyle diyor.
“DOLUKİ; Sırt verdiğim yüce dağ yamacından, /Bir güneş doğar ki Süleyman Erkan. / Tat vermiş diline bizi yaradan / Bir sevgi dolu ki Süleyman Erkan. – Vakfeder ömrünü harf öğretmeye, / Yaptığı hizmet kendince yetmeye / İnsan odaklı derdi dert etmeye / Bir sevda dolu ki Süleyman Erkan. – Çöl sanılan yerde bulur vahayı / Edep ölçüsünde bilir sefayı / Yol eyler gönlüne ahde vefayı / Muhabbet dolu ki Süleyman Erkan. – Üzülür, üzmez yüreği aşk dolu / Mazluma kırılır kanadı kolu / Eğer dostluk kazanmak ise konu / Yolunu bulur ki Süleyman Erkan. – Gülmeyi esir etmiş gül yüzüne / Koymuş Allah korkusunu özüne / Şair Ali yazar tatlı sözüne / Unutulur mu ki Süleyman Erkan. ALİ Koç 06-05-2020
Ali Koç son görev yeri Bursa’da emekli olur. Çocuklarıyla Bursa’da yaşamaktadır.
Süleyman Erkan 18-03- 2022 Cuma Bedesdenlioğlu- Tokat
