Günlerdir ana haberlerde müjde gibi veriliyor.
“400 bin ton şeker ithal ediliyor.”
Bu haber birilerine müjde gibi gelir. Milletin çoğunluğunu ise derin bir üzüntüye sevk etmiştir.
Ülkemiz şeker ihraç eden bir durumdayken, yanlış uygulamalar, kararlar sonucu bugün şeker ithal eder duruma düşürüldüyse karar sahiplerinin bir değil birkaç kez düşünmeleri gerekir.
Şayet bilinç ve iyi niyet taşını yorsa…
Cumhuriyet döneminde en zor şartlarda kurulmuş şeker fabrikalarımız pancar ürecisine kaynak olmuş, istihdam yaratmış ve ülkemize de döviz girmesine katkı sağlamıştır.
Özelleştirme Yıkım Projesi kapsamında şeker fabrikalarımız satıldı, özelleştirildi. Neredeyse bedava denecek bedellerle. Pancar üretimi ve şeker üretimi düştü.
Özelleştirilip satılan şeker fabrikalarından elde edilen gelirin tamamı bugün ithal edilecek. 400 bin ton şekerin bedelini bile karşılamadığı da konunun uzmanlarınca açıklanıyor. Bu milletin parası kimlere gidiyor, rant oluyor?
Bugün piyasada birçok markette şeker yok.
Olanda ise bir kg. şekerin kilosu 22 TL olmuş.
Bazı TV kanallarında tartışma programları sunuluyor.
İki tip model görüyorsunuz. Bir bölümü midesinden bağlanmış, Lale Devrini anlatıyor. Bir bölümü de hayatta yaşananları, olumsuzlukları paylaşıyor.
Lale Devri yaşayanlar midesinden hortumla bağlı olanlar veya siyasi ikbal hevesine girenler, söyledikleri gerçek dışı gelişmelerden zerrecik utanma da duymuyorlar.
Eskiden “yüzü kızardı” denirdi. Bu satılmışların kızaracak yüzleri de yok.
Aziz milletimiz yaşadıklarıyla yalanları karşılaştırıyor. Sonuçta sıkıntıyı yaşayan hayır dua da etmiyor.
Bugün toz şekerin kilosu 22 TL.
Yalanları yemeye alışkanlar yiyin bakalım nereye kadar?
Sevgi ve saygılarımla.
