Bu yalancı dünyadan en sonunda oda göçüp gitti.
Tatlı dilli, güler yüzlü ve doğru sözlü idi.
Tokatın yerlilerinden ve H. Hasan efendinin gelinlerinden di.
Hem eli, hem sofrası, hemde gönlü açıktı.
Merhum eşi Ahmet amca ile aralarından tam otuz gün geçti. Yani kırkları karıştı.
Heygidi Hafize teyzem hey.
Sadece çocuklarını değil, sevenlerini de öksüz bırakıp gittin.
Şimdi yokluğunu Hasan Erdem ve Abdullah kardeşim üzülerek, ah ederek anlayacaklar.
O tebessüm eden çehreni artık sadece rüyalarında görebilecekler.
Çünkü; Annesizliğin ne demek olduğunu en iyi ben bilirim .
Dünyanın bütün zenginliklerine sahipte olsanız, annesiz yoksa şayet siz her zaman rüzgarın sürüklediği gazele benzersiniz.
Hafize teyzem gibi ahirete irtikal eden bütün anneler bu güzel şehrin hem güzide hemde güzel hanımefendileri idiler.
Belkide hanımlığın, kibarlığın ve avratlığın son örnekleri.
Sıkışınca derdimizi dinleyen detli analar.
Anadolunun kahraman ve cefakar kadınları .
Bu millet sizlere ne kadar teşekkür etse, dua etse azdır.
Nur içinde yat, ibilerin Hafize teyze Ahmet amcamla birlikte mekanınız cennet olsun.
