Değerli dostlarım....
Bilirsiniz insan kalbi bir iki söz ile bir bakış ile yada herhangi bir davranışla nasılda çabuk kırılır param parça olur.
Dağılır bir camdan vazo gibi parçalanır.
Tekrardan o cam parçalarını yapıştırabilirmiyiz belki yapıştırırız ama asla eskisi gibi olmaz.
Hep bir köşede hep bir tarafta durur o sözler.
Arada hatırlar şöyle bir iç geçiririz.
Keşke dünyada kimse kimsenin kalbini kırmasa herkes birbirini sevse saysa dedikodu denilen illet hiç olmasa ne güzel olurdu.
Zaten şu ölümlü dünyada neyin çok önemi varki yaşantımızda İnsanoğlu bir varmış Bir yokmuş işte.
Değerli Dostlarım
Paramı kazanılır, Mal mülk mü nasipte varsa alınır.
Her şey nasip kısmet.
Ama Hayatımızda en önemli bağlarımız Aile Dostluk Arkadaşlık satın alınabilir mi asla alınamaz.
İşte ben bu sebeple elimden geldiğince hayatım boyunca hiç kimsenin kalbini kırmadım.
Kırıldığını belli etmeyen insanları üzmeyin. Çünkü onlar sizi kaybetmemek için susar, aptal oldukları için değil!..
Sen yine de susmayı seç.
Konuşur `kırarsın`, kırıklar sende esaret olur, susar `kırılırsın`, mahşerde günahına kefaret olur.
İnsanların birbirini üzmedikleri kırmadıkları güzel günleri görelim inşallah
Sevgilerimle.
