Sevgili Üniversiteli Kardeşim,
Seninle sıkça bir ataya gelmek çay kahve içmek ve yemek bana bilgilerimi tazeleme ve bildiklerimi öğreterek de yeniden öğretme fırsat veriyor. Bundan dolayı da bana “Hocam “ diye hitap ediyorsun. Aslında sorularınla da sen bana hocalık yapıyorsun. Güzel sor sormak da bir nevi cevap verecek olana bir şeyler öğretme ve bildiklerini tekrar etme fırsatı veriyorsun.
Sevgili Üniversiteli Kardeşim,
Yalnız bu soru sorma insanın özel hayatını veya kendini kötü hissettirecek yaşı, başı maaşı ile alakalı olmamalı. Şahsen ben yaş, baş ve maaş ile emeklilik muhabbetlerinden hiç hoşlanmam ve bu konular benim mahrem alanımdır. Ama ne yazık ki, gittiğimiz hemen her yerde bu tür soruları soran insanlar bulunuyor ve orada gittiğimize de pişman ediyorlar.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Bugün yazacağım mektubun konusu bunlar değil. Okuma üzerine
Sevgili Üniversiteli dostum,
Sana hediye edilen kitapları söz verdiğin halde aradan aylar geçmesine rağmen okumadığını ve okumamak için inat ettiğini gördüm. Kitap konusunda tavsiye istediğinde yakın zamanda okuyamayacağın kitaplar için tavsiye alma. Okuyacak zamanın varsa tavsiye iste. Sana kitap tavsiye eden insan o kitabı okumadığını öğrenirse tabii ki üzülür. Şahsen ben de kitap tavsiye ettiğim ve hediye ettiğim kitapları aylar geçmesine rağmen okumamış olmana üzüldüm. Okusan sana faydalı olacak belki de sınavlara girip çıktığı bugünlerde sana moral olacaktı.
Sevgili Üniversiteli dostum,
İşte Üniversiteliler okul konuşmalarımızda bizlerden kitap tavsiyesi ister, güzel soru soranlara kitap veririz ama okumazlar. Okumadıklarını öğrenince üzülürüz tabii ki. Ama verdiğimiz kitabı okumayan gençler boş konuşmaları dikkatle dinler.
Sevgili dostum, Üniversiteli Kardeşim,
İşte bu yüzden artık kimseye kitap hediye edesim gelmiyor. Bazen yerel yöneticilere de kitaplar hediye ediyoruz “belki topluca alırlar da gençlere hediye ederler, gençlerde okur ve gelişir “diye ama onlarında hediye ettiğimiz kitapları okumadıklarını alıp da paylaşmadıklarından anlıyorum. Belki okusalar hoşlarına gidecek ve çocuklarından başlamak üzere akraba çocuklarına da hediye edecekler. Ama okumaya niyeti olmayan fark da edemez güzel kitapların içindekileri.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Kitap okuma isteğin ve hevesini çok takdir ediyorum ama etkili ve verimli okumak ile anlayarak hızlı okumak konusunda ve okumaya daha çok zaman ayırmak konusunda yavaş olduğunu görüyor ve bu yönünü daha çok artırmanı diliyorum. Bu yönlerin üzerine düşünür ve bu yönlerini geliştirirsen özgelişimin mesafe kat edeceğini de göreceksin.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Üniversitelerde nerede ise dersine giren hocalar bile öğrencileri ile ilgilenmiyor. Sınıflar kalabalık. Bu ortamda okul dışında sizlere kitap hediye ve tavsiye edecek özellikle aktif olarak yazan ve kitap çıkaran insanların tavsiye edeceği ve hediye edeceği kitaplar öyle rast gele kitaplar olmaz. Bu yüzden sana hediye edilen, nitelikli insanların tavsiye edeceği kitaplara öncelik ver okumak için. Onları okudukça ufkun açılacak. Genelde nitelikli insanlar okumadıkları veya sevmedikleri kitabı asla başkalarına tavsiye etmezler. Bu konuda sen şanslısın bence. Tabii ki bugüne kadar sana hediye edilen kitapları okuduğunda beni daha iyi anlayacaksın.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Ben de bana hediye edilen kitapları okumaya gayret ediyorum, yazılar yazıyorum. Yazarları ile röportajlar yapıyorum. Yani bize değer veren kitap hediye etmeye layık gören yazar arkadaşlarımıza destek, sevgi gösterisi oluyor. Tabii bu kitapları şahsen de gücümüz oranında alarak hediye etmeye de bakıyorum. Tabii ki biz destek olduğumuz halde kitabını hediye etmeyen insanlarda var. Onlara da saygı gösteriyor ve bize değer verdikleri oranda değer vermeye gayret ediyoruz. “Değer verdiği oranda insana değer vermek” prensibi gerçek manada faydalı oluyor insana.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Üniversite hayatının başında sanki mezun olacakmışsın gibi hayatta sana lazım olan kitapları çevrende daha önce Üniversite tamamlamış ve okumanın uygulamanın zevkini yaşamış insanlardan da destek alarak artırmaya bakarsan , yolculukları, dinlenme zamanlarını, değerlendirerek, sonra çevrene bakıp lazım olmayan insanları hayatından çıkararak, çıkaramadığın insanlarla da iletişimini azaltarak okumaya daha çok zaman ayırabilirsin. Bu da sana artı değer katar.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Daha ilkokulda olmasına rağmen kitap okumayı çok seven yakınlarımızı gördükçe geleceğe dair umutlarım daha da artıyor. Ama onların anne, baba , dede ve ninelerinin bizlere olan gereken değeri vermeme tutumlarını gördükçe de üzüntüm artıyor. Halbuki anne ve babalar ve akrabalar çocuklarına kitap hediye eden, onları yüreklendiren insanlara daha çok değer vererek onlara saygı ve sevgisini daha artırarak çocuklarına örnek göstermeliler. Örnek gösterme laf ile değil davranışla olur. Çocuklar lafa değil davranışa bakar.
Sevgili Üniversiteli dostum,
İnsan ya değer vermeli ya uzak kalmalı. Değer veriyormuş gibi davranmak ama değer vermemek çocukların gözünden kaçmıyor ve büyüklerine olan güven sarsılıyor. Ama çocuklarına değer vermeyi onlara ev araba, maddi şeyler biriktirmek sanan insanlar bunların farkına varamıyor çok zaman. Bunları anlatmaktan çok zaman yoruluyor insan. ”cahile laf anlatmak, deveye hendek atlatmaktan zordur” diyen atalarımız boşuna dememişler. Bazen deveye bile laf anlatırsın ama insanlara anlatmak zor.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Hayatımızda sadece diploma almak yetmiyor. Donanımlı insanları iş veren hiçbir zaman kaçırmıyor. Onlara hemen iş imkanı sunuyorlar. Bazen donanımlı insanlara benim yanımda da iş teklifi yaptıklarında şaşırarak görüyorum. Akademisyen Bir arkadaşım öğrencilerine beni anlatıp da “davet edelim de faydalanın “dediği zaman “ Hocam ünlü kişileri davet edin” demişler. “Ünlü kişilerden ziyade donanımlı ve engelleri zorlukları azmederek aşan insanlardan faydalansınlar” o zaman hayatları özgelişim içinde olur. Seninle de bir Üniversite konuşmamız sayesinde tanıştığımızı anımsarsan o zaman daha iyi anlarsın ne demek istediğimi.
Sevgili Üniversiteli dostum,
Hayatı dipte iken “ oku “ emrini anlayarak hayatını zirvelere taşıyan o kadar çok insanın hayat hikayesini okudum ve bunları ben de yaşadım ki, bunları milyonlarca Üniversiteliye anlatmak istiyorum. Ama değer verip davet eden olmayınca senin gibi gençlerde tabii ki bizden faydalanamıyor Hocan da o gün beni davet etmese belki de seninle de tanışamayacaktık. Hoca vardır değerleri davet eder öğrencileri ile tanıştırır, hoca vardır en yakın arkadaşı bir değerdir farkına varamaz. Ama ikisi de hoca geçinir. Sence hangisi daha iyi hocadır cevabını sen ver.
Okumak eylemini aşk ile öğrenmek amacı ile yaparsan , uygularsan bu emri veren sana yeni fırsatlar sunar veya bu fırsatları sunacak insanlar ile tanışmanı sağlar. Bunu değerlendirip değerlendirmemek de sana kalmış. Bana mı kalmış yoksa?
