2002 YILIMIZI MUMLA ARIYORUZ
Tokat’ımızın; yıllardır çevre illerle ve uluslararası karayollarıyla bağlantısı, yıllar geçmesine rağmen sağlanamamıştır. Çıkmaz sokak şehri gibiyiz. Şehrimizi; Karadenize bağlayacak Tokat- Niksar devlet karayolu; yılan hikayesine dönmüştür. Yolun 12. Kmesine üç bakanla açılış töreni düzenleyenler, Yağmurlu Niksar- Reşadiye yol kavşağına, 8-10 kmlik Yolumuzu yapamıyor. Dönekse virajları, rampalarını millet traktör kuyrukları arkasında zaman harcayarak geçiriyor. Yetki ve siyaset gücünü elinde bulunduranlar dönekse rampalarından mutlu olmalılar ki; 8-10 km bağlantıyı yıllardır sürüncemede bırakıyorlar. Tokat’ın sebzesi- meyvesi bu yol sorunu nedeniyle, Karadeniz illerimize ulaşamıyor. Diğer iller ve ilçelerle bağlantılarda aynı konumda siyasi irade nerede kaldı. Tokat’ımız sebze meyve ambarı; ne kadar güzel, bereketli topraklarımız var. Pazar yerleri-marketlerde geçmiş yıllarla göre fiyatlar can yakıyor. Geçen sene çuvalını 15’tl den aldığımız kuru soğanın bugün kilogramı 15’tl. Fasulyenin kilogramı 35-40’tl marketlerde 50-60’tl. Karpuzun kilogramı 12,30- 13’tl arasında. 1 karpuz 100’tlyi geçiyor. İnsanımız; bir porsiyon meyveyi alamaz duruma düşürülmüştür. İnsanımıza varlık içinde yokluklar, siyasi, tutarsız ekonomik politikaların sonucu yaşatılmaktadır. Paramızın değeri yok edilmiş, zengin daha zengin fakir daha da fakirleştirilmiştir. Bir tarafta lale devri yaşayanlar vardır. Biz bu sonuçları hak etmişiz sonuçlarına katlanmaktan başka çıkar yol yoktur.
Selam ve saygılarımla...
